Wszywka alkoholowa działa za pośrednictwem substancji czynnej – disulfiramu.
Substancja ta po wszyciu głęboko (6-8 cm) podpowięziowo w największy mięsień w
naszym organizmie – mięsień pośladkowy, w sposób kontrolowany uwalnia się do
krwiobiegu, wpływając na metabolizm alkoholu. Disulfiram uaktywnia się wyłącznie w
przypadku spożycia alkoholu, co prowadzi do wywołania tzw. reakcji disulfiramowej.

Każda wszywana tabletka do implantacji zawiera 100 mg disulfiramu (Disulfiramum).
Tabletki do implantacji znajdujące się w oryginalnym opakowaniu są jałowe.

Produkt jest przeznaczony tylko dla wybranych i współpracujących pacjentów, z
zastosowaniem odpowiedniego leczenia wspomagającego. Zabieg można
powtórzyć po 8 miesiącach.

Przeciwwskazania do implantacji Disulfiramu (wszywki alkoholowej):

1. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
zawartą w masie tabletkowej leku

2. Stan upojenia alkoholowego, spożywanie napojów zawierających alkohol etylowy
lub stosowanie preparatów zawierających alkohol w ciągu ostatnich 24 godzin przed
zabiegiem

3. Stwierdzona niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie
tętnicze, uprzednio przebyta niewydolność obwodowa krążenia.

4. Zaburzenia psychiczne, psychozy (z wyjątkiem przebytych ostrych psychoz
alkoholowych), próby samobójcze w wywiadach.

Specjalne ostrzeżenia:

1. W okresie leczenia disulfiramem obowiązuje bezwzględny zakaz
spożywania napojów alkoholowych. Spożycie alkoholu w trakcie stosowania
disulfiramu może powodować wystąpienie objawów zagrażających życiu – reakcji
disulfiramowej. Dlatego też produkt może być stosowany wyłącznie za zgodą
pacjenta oraz pod warunkiem poinformowania go o zagrożeniach związanych ze
spożyciem alkoholu w czasie stosowania leku. Produkt można zastosować po
przeprowadzeniu przez lekarza bardzo dokładnego wywiadu i rozważeniu
wszystkich zalet i wad takiego leczenia alkoholizmu.

2. Objawy nietolerancji alkoholu (reakcja disulfiramowa) mogą wystąpić także po
zastosowaniu płynów zawierających alkohol (np. płyny do płukania jamy ustnej, sosy,
ocet, syropy przeciwkaszlowe, środki rozgrzewające, płyny po goleniu i inne
kosmetyki zawierające alkohol).

3. Podczas stosowania disulfiramu należy zachować ostrożność u pacjentów z:
niewydolnością nerek, wątroby, chorobami układu oddechowego lub serca, cukrzycą,
padaczką. Wystąpienie reakcji disulfiramowej może pogłębić stopień
zaawansowania tych chorób.

Wszywka alkoholowa blokuje enzym – dehydrogenazę aldehydową, który odpowiada za
rozkład toksycznego aldehydu octowego, będącego produktem przemiany alkoholu
etylowego. W warunkach normalnych aldehyd octowy przekształca się w nieszkodliwy kwas
octowy. Jednak u osób z wszywką ten proces jest zablokowany przez Disulfiram. Aldehyd
octowy zaczyna się kumulować, powodując objawy zatrucia alkoholowego, takie jak:

• nasilone nudności i wymioty,
• zaczerwienienie twarzy, dekoltu
• bardzo silne bóle głowy,
• duszność, przyspieszony i nieregularny rytm serca (tachykardia),
• nadmierna potliwość.

Te objawy mogą pojawić się już w kilka minut po spożyciu nawet niewielkiej ilości alkoholu i
trwać od 4 do 10 godzin.

1. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w masie tabletkowej leku

2. Stan upojenia alkoholowego, spożywanie napojów zawierających alkohol etylowy lub stosowanie preparatów zawierających alkohol w ciągu ostatnich 24 godzin przed zabiegiem

3. Stwierdzona niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, uprzednio przebyta niewydolność obwodowa krążenia.

4. Zaburzenia psychiczne, psychozy (z wyjątkiem przebytych ostrych psychoz alkoholowych), próby samobójcze w wywiadach.

Specjalne ostrzeżenia:

1. W okresie leczenia disulfiramem obowiązuje bezwzględny zakaz spożywania napojów alkoholowych. Spożycie alkoholu w trakcie stosowania disulfiramu może powodować wystąpienie objawów zagrażających życiu – reakcji disulfiramowej. Dlatego też produkt może być stosowany wyłącznie za zgodą pacjenta oraz pod warunkiem poinformowania go o zagrożeniach związanych ze spożyciem alkoholu w czasie stosowania leku. Produkt można zastosować po przeprowadzeniu przez lekarza bardzo dokładnego wywiadu i rozważeniu wszystkich zalet i wad takiego leczenia alkoholizmu.

2. Objawy nietolerancji alkoholu (reakcja disulfiramowa) mogą wystąpić także po zastosowaniu płynów zawierających alkohol (np. płyny do płukania jamy ustnej, sosy, ocet, syropy przeciwkaszlowe, środki rozgrzewające, płyny po goleniu i inne kosmetyki zawierające alkohol).

3. Podczas stosowania disulfiramu należy zachować ostrożność u pacjentów z: niewydolnością nerek, wątroby, chorobami układu oddechowego lub serca, cukrzycą, padaczką. Wystąpienie reakcji disulfiramowej może pogłębić stopień zaawansowania tych chorób.

Aby zwiększyć efektywność terapii Disulfiramem, warto przestrzegać kilku
kluczowych zaleceń:

• przygotowanie do zabiegu – pacjent powinien zachować abstynencję przez co najmniej 24-48 godzin przed implantacją wszywki;
• wybór doświadczonego lekarza – wszywka powinna być zakładana wyłącznie przez
  wykwalifikowanego lekarza w sterylnych warunkach;
• regularne kontrole – pacjent powinien zgłaszać się na wizyty kontrolne, aby ocenić efektywność terapii;
• dbanie o wątrobę – zastosowanie odpowiedniej diety i unikanie toksyn może wspomagać metabolizm i działanie leku.

Mit o możliwości „przepicia Esperalu” jest nie tylko nieprawdziwy, ale i niebezpieczny. Disulfiram WZF blokuje kluczowy enzym metabolizujący alkohol, co prowadzi do nagromadzenia toksycznego aldehydu octowego i silnej reakcji disulfiramowej po spożyciu nawet niewielkiej dawki alkoholu. Sama „wszywka” nie zmniejsza głodu alkoholowego – działa wyłącznie w sposób awersyjny. Dlatego warto łączyć ją z lekami doustnymi (np. Campral, Naltrekson), które redukują głód. Połączenie farmakoterapii łagodzącej głód z metodą awersyjną, jaką jest wszywka, znacząco zwiększa skuteczność leczenia.

Sam pomysł „przepicia wszywki” świadczy o nieprawidłowym podejściu do leczenia uzależnienia od alkoholu. Wszywka to jedynie element terapii – konkretnie wsparcie w utrzymaniu abstynencji. Obok niej kluczowym wsparciem są leki doustne. Należy podkreślić, że wszywka nie wpływa na głód alkoholowy – jej działanie opiera się wyłącznie na mechanizmie awersyjnym. Leczenie powinno być prowadzone w taki sposób, by pacjent w ogóle nie myślał o możliwości „przepicia wszywki”.

Reakcja disulfiramu z alkoholem pozostaje stała przez cały okres działania wszywki. Próba „przepicia” Disulfiramu może prowadzić do skrajnie niebezpiecznych konsekwencji, takich jak zawał serca, udar czy zatrzymanie krążenia. Nagromadzenie aldehydu octowego silnie obciąża układ krążenia, oddechowy i nerwowy.